Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, η λύση στο αιώνιο ερώτημα "μ'αγαπά, δεν μ'αγαπά", βρίσκεται στα Μαθηματικά και συγκεκριμένα στην "εξίσωση του έρωτα"!
Δημιουργός της είναι η κυρία Clio Cresswell. Είναι καθηγήτρια μαθηματικών στο τμήμα Μαθηματικών και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Σίντνεϊ, και συγγραφέας του βιβλίου «Τα Μαθηματικά και το Σεξ». Το pyles.tv και η Όλγα Τάντου επικοινώνησαν μαζί της και μίλησαν - για τι άλλο; Για έρωτα!!!
/thema_meras/love.aspx?width=420&height=280)
Πώς δημιούργησα την εξίσωση του έρωτα!
Clio Cresswell: «Αυτό που συμβαίνει με τα μαθηματικά είναι μία ανθρώπινη προσέγγιση. Έτσι για παράδειγμα, στην περίπτωση των μαθηματικών με την αγάπη, κάθεται κανείς και σκέφτεται: Τι είναι σημαντικό στην αγάπη; Το να τον ελκύει το άλλο πρόσωπο; Το να έλκει ο ίδιος το άλλο πρόσωπο; Στην πορεία, συγκεντρώνοντας αυτά τα στοιχεία, προκύπτει ένα μαθηματικό σύμβολο, για παράδειγμα το «χ». Και κάτι άλλο που είναι επίσης σημαντικό στην αγάπη, είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι αγαπούν το να αγαπιούνται.
Έτσι, αν πεις σε κάποιον ένα κομπλιμέντο, θα σε συμπαθήσει περισσότερο, με αποτέλεσμα και αυτό να επηρεάζει την αγάπη. Άρα, δημιουργείς αυτές τις εξισώσεις, και μετά παρακολουθείς πώς οι συγκεκριμένες εξισώσεις μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου.
/others/two_red_hearts.aspx?width=300&height=225)
Μετά από πόσους "πρώην" θα βρεις την αιώνια αγάπη;
Ο.Τ.: Πολλές γυναίκες που είναι μόνες τους αναρωτιούνται «πόσους βατράχους θα πρέπει να φιλήσουν, μέχρι να συναντήσουν τελικά τον πρίγκιπά τους.». Είστε ένας από τους λίγους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι απαντήσεις σε τέτοια ρομαντικά διλήμματα μπορούν να βρεθούν στους αριθμούς.
Clio Cresswell: Ναι, βέβαια. Μπορεί κανείς να δείξει μέσα από αυστηρά μαθηματικά, ότι αν κάποια έχει δώδεκα βατράχους, τότε επιλέγει τον αμέσως καλύτερο μετά από αυτούς. Έτσι οι δώδεκα χρησιμοποιούνται σαν εξεταζόμενες περιπτώσεις. Δηλαδή βρίσκεις αρχικά τον καλύτερο από αυτούς τους δώδεκα, και μετά επιλέγεις τον αμέσως καλύτερο για εσένα μετά από αυτόν. Άρα, ο επόμενος καλύτερος θα μπορούσε να είναι ο 14ος ή ο 105ος. Εξαρτάται από τι βρίσκεις ελκυστικό σε αυτούς τους πρώτους δώδεκα, και αυτό σου δίνει μία πιθανότητα μεγαλύτερη από 75% να επιλέξεις τον σωστό πρίγκιπα.
Ο.Τ.: Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε δύο από τις μαθηματικές εξισώσεις που δείχνουν ότι ο «κανόνας των δώδεκα» βρίσκει εφαρμογή;
Clio Cresswell: Οι εξισώσεις στην πραγματικότητα βασίζονται σε ένα γνωστό πρόβλημα . Είναι το ακόλουθο: Αν πάρεις συνέντευξη από εκατό άτομ για μία θέση εργασίας, πώς μπορείς να μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητές σου να βρεις τον καλύτερο;
Και δείχνουμε ότι αν εξετάσεις, αν μελετήσεις το 37% του δείγματός σου, και έπειτα επιλέξεις τον αμέσως επόμενο καλύτερο που θα βρεις, τότε θα έχεις επιλέξει τον καλύτερο δυνατόν συνεργάτη. Αλλά θα πρέπει να το ερευνήσει κανείς, γιατί στον πραγματικό κόσμο δεν ξέρεις πόσους συντρόφους θα συναντήσεις και επίσης δεν θέλεις απαραίτητα τον καλύτερο. Γιατί υπάρχει μόνο ένας Μπραντ Πιτ και τώρα είναι δεσμευμένος, οπότε θα πρέπει να μειώσουμε τις προσδοκίες μας.
Ο κανόνας των δώδεκα συντρόφων!
Ο.Τ.: Όποιος λοιπόν εφαρμόσει τον «κανόνα των δώδεκα» έχει 75% πιθανότητα να βρει κάποιον με τα προσόντα που επιθυμεί. Αλλά αυτό το άτομο δεν μπορεί να στηριχτεί στα μαθηματικά για να προσδιορίσει αυτά τα προσόντα, σωστά; Θα πρέπει να φτιάξει μόνος του τη λίστα με τα κριτήρια.
Clio Cresswell: Πολύ σωστά. Και αυτή ακριβώς είναι και η ομορφιά τους, γιατί τα μαθηματικά δεν δίνουν μία συνταγή, αλλά παρέχουν στον καθένα υποδείγματα, τύπους που μπορεί να εφαρμόσει στον πραγματικό κόσμο και εξαρτάται πλέον από το άτομο, πώς θα εφαρμόσει τα συγκεκριμένα υποδείγματα. Και πάλι δηλαδή θα πρέπει να αποφασίσει ο καθένας μόνος του τι θέλει, τι προσόντα επιθυμεί, όπως επίσης και ο σύντροφος του θα πρέπει να αποφασίσει ποιά προσόντα είναι σημαντικά για εκείνον.
Ο.Τ.: Με αυτούς τους 12 συντρόφους θα πρέπει να έχει αναπτύξει κανείς ερωτικές σχέσεις ή δεν είναι απολύτως απαραίτητο, αρκεί και μόνο ο ρομαντισμός;
Clio Cresswell: Αυτό και πάλι εξαρτάται από το άτομο. Εκείνος αποφασίζει τι είναι σημαντικό για τον ίδιο. Αν είναι σημαντικό το σεξ, τότε ναι, ας προχωρήσει. Αλλά αν δεν είναι τόσο σημαντικό το σεξ σε μία σχέση για τον ίδιο, τότε όχι. Εξαρτάται επομένως και πάλι από τον ίδιο τι θα αποφασίσει. Τα μαθηματικά δεν λένε τι είναι σωστό και τι λάθος. Απλώς δείχνουν υποδείγματα, τύπους για το πώς λειτουργούν τα πράγματα.
Τα μαθηματικά είναι παντού: ακόμη και στο σεξ!
Ο.Τ.: Και μία προσωπική ερώτηση τώρα. Σας παρακαλώ μην διστάσετε να μου πείτε αν έχετε οποιαδήποτε αντίρρηση. Εφαρμόζετε η ίδια τον «κανόνα των δώδεκα» τον οποίο διακηρύσσετε;
Clio Cresswell: Τον εξασκώ… είναι ενδιαφέρον… είχα περισσότερους από δώδεκα συντρόφους. Η εξίσωση με έκανε να συνειδητοποιήσω, ή για να το πω καλύτερα, αυτό που μου έδειξε ήταν πως συνάντησα κάποιον στη ζωή μου με τον οποίο θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη, πάρα πολύ ευτυχισμένη, αλλά τότε δεν ήμουν έτοιμη να «νοικοκυρευτώ».
Ο.Τ.: Έχετε έρθει να ανατρέψετε στερεότυπα με το να υποστηρίζετε ότι το σεξ είναι μια υψηλά μαθηματική υπόθεση. Εν κατακλείδι, ποιά από τις δύο ακόλουθες φράσεις πιστεύετε ότι είναι πιο ακριβής: το σεξ είναι παντού, ακόμη και στα μαθηματικά; Ή θα έπρεπε να είναι: Τα μαθηματικά είναι παντού, ακόμη και στο σεξ;
Clio Cresswell: Τα μαθηματικά είναι παντού, ακόμη και στο σεξ!
Συντάκτης: Όλγα Τάντου http://www.pyles.tv
Δημιουργός της είναι η κυρία Clio Cresswell. Είναι καθηγήτρια μαθηματικών στο τμήμα Μαθηματικών και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Σίντνεϊ, και συγγραφέας του βιβλίου «Τα Μαθηματικά και το Σεξ». Το pyles.tv και η Όλγα Τάντου επικοινώνησαν μαζί της και μίλησαν - για τι άλλο; Για έρωτα!!!
Πώς δημιούργησα την εξίσωση του έρωτα!
Clio Cresswell: «Αυτό που συμβαίνει με τα μαθηματικά είναι μία ανθρώπινη προσέγγιση. Έτσι για παράδειγμα, στην περίπτωση των μαθηματικών με την αγάπη, κάθεται κανείς και σκέφτεται: Τι είναι σημαντικό στην αγάπη; Το να τον ελκύει το άλλο πρόσωπο; Το να έλκει ο ίδιος το άλλο πρόσωπο; Στην πορεία, συγκεντρώνοντας αυτά τα στοιχεία, προκύπτει ένα μαθηματικό σύμβολο, για παράδειγμα το «χ». Και κάτι άλλο που είναι επίσης σημαντικό στην αγάπη, είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι αγαπούν το να αγαπιούνται.
Έτσι, αν πεις σε κάποιον ένα κομπλιμέντο, θα σε συμπαθήσει περισσότερο, με αποτέλεσμα και αυτό να επηρεάζει την αγάπη. Άρα, δημιουργείς αυτές τις εξισώσεις, και μετά παρακολουθείς πώς οι συγκεκριμένες εξισώσεις μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου.
Μετά από πόσους "πρώην" θα βρεις την αιώνια αγάπη;
Ο.Τ.: Πολλές γυναίκες που είναι μόνες τους αναρωτιούνται «πόσους βατράχους θα πρέπει να φιλήσουν, μέχρι να συναντήσουν τελικά τον πρίγκιπά τους.». Είστε ένας από τους λίγους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι απαντήσεις σε τέτοια ρομαντικά διλήμματα μπορούν να βρεθούν στους αριθμούς.
Clio Cresswell: Ναι, βέβαια. Μπορεί κανείς να δείξει μέσα από αυστηρά μαθηματικά, ότι αν κάποια έχει δώδεκα βατράχους, τότε επιλέγει τον αμέσως καλύτερο μετά από αυτούς. Έτσι οι δώδεκα χρησιμοποιούνται σαν εξεταζόμενες περιπτώσεις. Δηλαδή βρίσκεις αρχικά τον καλύτερο από αυτούς τους δώδεκα, και μετά επιλέγεις τον αμέσως καλύτερο για εσένα μετά από αυτόν. Άρα, ο επόμενος καλύτερος θα μπορούσε να είναι ο 14ος ή ο 105ος. Εξαρτάται από τι βρίσκεις ελκυστικό σε αυτούς τους πρώτους δώδεκα, και αυτό σου δίνει μία πιθανότητα μεγαλύτερη από 75% να επιλέξεις τον σωστό πρίγκιπα.
Ο.Τ.: Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε δύο από τις μαθηματικές εξισώσεις που δείχνουν ότι ο «κανόνας των δώδεκα» βρίσκει εφαρμογή;
Clio Cresswell: Οι εξισώσεις στην πραγματικότητα βασίζονται σε ένα γνωστό πρόβλημα . Είναι το ακόλουθο: Αν πάρεις συνέντευξη από εκατό άτομ για μία θέση εργασίας, πώς μπορείς να μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητές σου να βρεις τον καλύτερο;
Και δείχνουμε ότι αν εξετάσεις, αν μελετήσεις το 37% του δείγματός σου, και έπειτα επιλέξεις τον αμέσως επόμενο καλύτερο που θα βρεις, τότε θα έχεις επιλέξει τον καλύτερο δυνατόν συνεργάτη. Αλλά θα πρέπει να το ερευνήσει κανείς, γιατί στον πραγματικό κόσμο δεν ξέρεις πόσους συντρόφους θα συναντήσεις και επίσης δεν θέλεις απαραίτητα τον καλύτερο. Γιατί υπάρχει μόνο ένας Μπραντ Πιτ και τώρα είναι δεσμευμένος, οπότε θα πρέπει να μειώσουμε τις προσδοκίες μας.
Ο κανόνας των δώδεκα συντρόφων!
Ο.Τ.: Όποιος λοιπόν εφαρμόσει τον «κανόνα των δώδεκα» έχει 75% πιθανότητα να βρει κάποιον με τα προσόντα που επιθυμεί. Αλλά αυτό το άτομο δεν μπορεί να στηριχτεί στα μαθηματικά για να προσδιορίσει αυτά τα προσόντα, σωστά; Θα πρέπει να φτιάξει μόνος του τη λίστα με τα κριτήρια.
Clio Cresswell: Πολύ σωστά. Και αυτή ακριβώς είναι και η ομορφιά τους, γιατί τα μαθηματικά δεν δίνουν μία συνταγή, αλλά παρέχουν στον καθένα υποδείγματα, τύπους που μπορεί να εφαρμόσει στον πραγματικό κόσμο και εξαρτάται πλέον από το άτομο, πώς θα εφαρμόσει τα συγκεκριμένα υποδείγματα. Και πάλι δηλαδή θα πρέπει να αποφασίσει ο καθένας μόνος του τι θέλει, τι προσόντα επιθυμεί, όπως επίσης και ο σύντροφος του θα πρέπει να αποφασίσει ποιά προσόντα είναι σημαντικά για εκείνον.
Ο.Τ.: Με αυτούς τους 12 συντρόφους θα πρέπει να έχει αναπτύξει κανείς ερωτικές σχέσεις ή δεν είναι απολύτως απαραίτητο, αρκεί και μόνο ο ρομαντισμός;
Clio Cresswell: Αυτό και πάλι εξαρτάται από το άτομο. Εκείνος αποφασίζει τι είναι σημαντικό για τον ίδιο. Αν είναι σημαντικό το σεξ, τότε ναι, ας προχωρήσει. Αλλά αν δεν είναι τόσο σημαντικό το σεξ σε μία σχέση για τον ίδιο, τότε όχι. Εξαρτάται επομένως και πάλι από τον ίδιο τι θα αποφασίσει. Τα μαθηματικά δεν λένε τι είναι σωστό και τι λάθος. Απλώς δείχνουν υποδείγματα, τύπους για το πώς λειτουργούν τα πράγματα.
Τα μαθηματικά είναι παντού: ακόμη και στο σεξ!
Ο.Τ.: Και μία προσωπική ερώτηση τώρα. Σας παρακαλώ μην διστάσετε να μου πείτε αν έχετε οποιαδήποτε αντίρρηση. Εφαρμόζετε η ίδια τον «κανόνα των δώδεκα» τον οποίο διακηρύσσετε;
Clio Cresswell: Τον εξασκώ… είναι ενδιαφέρον… είχα περισσότερους από δώδεκα συντρόφους. Η εξίσωση με έκανε να συνειδητοποιήσω, ή για να το πω καλύτερα, αυτό που μου έδειξε ήταν πως συνάντησα κάποιον στη ζωή μου με τον οποίο θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη, πάρα πολύ ευτυχισμένη, αλλά τότε δεν ήμουν έτοιμη να «νοικοκυρευτώ».
Ο.Τ.: Έχετε έρθει να ανατρέψετε στερεότυπα με το να υποστηρίζετε ότι το σεξ είναι μια υψηλά μαθηματική υπόθεση. Εν κατακλείδι, ποιά από τις δύο ακόλουθες φράσεις πιστεύετε ότι είναι πιο ακριβής: το σεξ είναι παντού, ακόμη και στα μαθηματικά; Ή θα έπρεπε να είναι: Τα μαθηματικά είναι παντού, ακόμη και στο σεξ;
Clio Cresswell: Τα μαθηματικά είναι παντού, ακόμη και στο σεξ!
Συντάκτης: Όλγα Τάντου http://www.pyles.tv
