Σοκ - Η Απίστευτη ιστορία του David Smith

Έτοιμοι να οδηγησετε μηχανη με μια ρόδα ;

TECHNICAL SPECIFICATIONS

MODEL NAME: EMBRIO Advanced Concept
DEVELOPED BY:Bombardier Recreational Products
STATUS: Concept
YEAR: 2003
DRIVE SYSTEM: Fuel cell electric
FUEL: Hydrogen
LENGTH: 1,240 mm (48.8 in)
WIDTH: 700 mm (27.5 in)
HEIGHT: 1,200 mm (47.5 in)
WEIGHT: 164 kg (360 lbs)
SEATING CAPACITY: 2

Extreme bodybuilding - Έλεοοοοςςςςςς !

No Comment - Απλά δείτε προσεκτικά

Απίστευτο - Γεννήθηκε μωρό 20 κίλα στην Τεχεράνη !!!!!

Newsvolos.blogspot.com - Live News

Volostv.blogspot.com - Live News

Ζώα και σεισμοί

Οι αλλαγές τις συμπεριφοράς των ζώων όταν έρχεται σεισμός, παρατηρούνται λίγα λεπτά πριν από τον σεισμό (από 2 έως και 5 λεπτά νωρίτερα) με εξαίρεση τα κουνούπια και τα έντομα που μπορεί να παρατηρηθεί η αλλαγή πολλές ώρες νωρίτερα. 

- Τα Τζιτζίκια (όταν είναι καλοκαίρι) σταματούν ξαφνικά να τραγουδούν. 


- Τα Κουνούπια (όταν είναι καλοκαίρι) δεν τσιμπούν.


- Όλα τα έντομα που ζουν κάτω από την γη καθώς και τα φίδια, βγαίνουν ξαφνικά και ξέφρενα στην επιφάνεια της γης. 


- Η Γάτα τινάζεται ξαφνικά από την θέση της και τρέχει αλαφιασμένη να κρυφτεί. 


- Οι Σκύλοι ουρλιάζουν όλοι μαζί και ξαφνικά. 


- Τα Πουλιά τινάζονται ξαφνικά όλα μαζί από εκεί που κάθονται και πετούν ψηλά αλαφιασμένα αλλά χωρίς θόρυβο. 


- Τα Ψάρια κολυμπούν κοντά στην επιφάνεια και μερικά πηδούν συνέχεια πάνω από αυτή. 


- Μέλισσες & Σφήκες βγαίνουν ξαφνικά όλες μαζί έξω από την φωλιά τους. 


Σε περίπτωση που ακολουθεί μετασεισμός, όλα τα ζώα παραμένουν έξω από τις φωλιές τους ή μέσα στις κρυψώνες τους. Οι Σκύλοι και οι γάτες, αν τύχει και βγουν από τις κρυψώνες τους (πράγμα μάλλον απίθανο) τότε περπατούν αργά, προσεχτικά και σχεδόν «έρπουν». 

Σαρώνει στο youtube

Αυτό το τραγούδι ακούγεται και βλέπετε πιο πολύ στο youtube δείτε το λοιπόν και ακούστε το αξίζει ...

http://planet-greece.blogspot.com

VIDEO: Η Μαριάννα Ντούβλη μίλησε και ανοίγει νέα μέτωπα.

Η Μαριάννα Ντούβλη σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για όλα χωρίς να «μασάει» τα λόγια της.

Εξομολογήθηκε στον Κώστα Μιναρετζή πως θέλει να κάνει εκπομπή στην τηλεόραση και ιδιαίτερα στην TV 100, το λόγο που ζει στην Θεσσαλονίκη το τελευταίο διάστημα, που δεν είναι άλλος από έναν μεγάλο έρωτα.


Αναφέρθηκε στην κρίση στην τηλεόραση και στην καινούρια εκπομπή του Ηλία Ψινάκη και του Τρύφωνα Σαμαρά, λέγοντας πως ο Τρύφωνας δεν μπορεί να σταθεί σαν παρουσιαστής. Μίλησε για την Τζούλια Αλεξανδράτου και εξήγησε για ποιο λόγο την θεωρεί καμένο πρόσωπο, ενώ για την Βούλα Βαβάτση είπε πως είναι αδιάφορο πρόσωπο και την χρησιμοποιούν στις αισθησιακές ταινίες, επειδή είναι πολύ φτηνή. Αποκάλυψε πως η δεύτερη ταινία που έκανε είχε γυριστεί μαζί με την πρώτη και πως για εκείνη έχουν τελειώσει οι ερωτικές ταινίες , ενώ δήλωσε πως και ο Σειρηνάκης θα σταματήσει να κάνει τέτοιες ταινίες, επειδή λόγω του internet και των μαύρων, δεν είναι πλέον επικερδές . Δηλώνει πως η αμοιβή της για την στάμπα που έχει ήταν πολύ μικρή, ενώ υποστηρίζει πως μετάνιωσε για αυτή της την κίνηση, ενώ δηλώνει πως πλέον θέλει μόνο να κάνει οικογένεια.


Θα πήγαινε στο Dancing with the stars και δηλώνει πως δεν της άρεσε καθόλου ο Αργύρης Αγγέλου. Θα την ενδιέφερε να δουλέψει στα μπουζούκια, γιατί είναι show woman και πάνω από όλα celebrity.

Matakias24.com - Live News

Tsiliadoros.blogspot.com - Live News

Αληθινοί Βρυκόλακες Δολοφόνοι

Απίστευτα Εγκλήματα από «Απέθαντους»

Πολλά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς για το σκοτεινό ζήτημα του βαμπιρισμού (βλ. mystery τ. 2, 3, 8, 9, 16). Ελάχιστα έχουν όμως γραφτεί στη χώρα μας για εκείνες τις αληθινές περιπτώσεις όπου ένας άνθρωπος, ισχυριζόμενος πως διαθέτει αυθεντική βαμπιρική φύση, κυνηγάει και σκοτώνει για να πιει ζεστό αίμα και να φάει ζωντανά κομμάτια σάρκας!

Το σκηνικό αυτό ίσως μοιάζει απίθανο, κι όμως ανήκει πέρα ως πέρα στη σφαίρα του πραγματικού. Υπάρχουν, βλέπετε, δεκάδες περιπτώσεις σχετικών εγκλημάτων από τα διεθνή αστυνομικά αρχεία. Περιπτώσεις που αφορούν αληθινά εγκλήματα από άτομα που ως επί το πλείστον πάσχουν από την ψυχολογική διαταραχή της αιματομανίας.

Πρόκειται για ένα είδος φετιχισμού όπου το άτομο κερδίζει την απόλαυση (συχνά και το σεξουαλικό ερεθισμό) μέσα από τη συστηματική πόση αίματος. Μερικές φορές τα άτομα αυτά πιστεύουν πως είναι αληθινοί βρυκόλακες, δίχως φυσικά να είναι!

Συνήθως οι αιματομανείς αποκτούν το πολύτιμο κόκκινο ποτό τους μέσω της νόμιμης οδού: συχνάζουν σε ειδικά club, στα οποία «δότες» προσφέρουν μικρές στάλες αίματος στα «βαμπίρ» που με ένα ειδικό και αποστειρωμένο ξυράφι χαράζουν ελαφρά το λαιμό ή το χέρι.

Άλλες πάλι φορές οι αιμοπότες αποκτούν μέσω χρημάτων τη δόση τους από τράπεζες αίματος. Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα δουλεύουν incognito σε παρόμοιους οργανισμούς, έτσι ώστε να «τρέφονται» ανενόχλητα.

Οι εγκληματίες βαμπίρ όμως ανήκουν σε μια διαφορετική λίστα, σ’ ένα φρικτό κατάλογο φονικών που ξεκινά αναμφίβολα από την εποχή της κοντέσας Elizabeth Bathory (1560-1614), η οποία είχε σκοτώσει περισσότερα από 600 άτομα για να λουστεί στο αίμα τους!

«Βαμπίρ» Δολοφόνοι του 19ου Αιώνα

Ίσως η περισσότερο γνωστή, νεότερη καταγεγραμμένη περίπτωση «βρυκόλακα» δολοφόνου αφορά τον Sorgel, ένα Γερμανό που στις αρχές του 19ου αιώνα σκότωσε κάποιον άντρα σε ένα δάσος για να του πιει το αίμα και με αυτόν τον τρόπο να… θεραπεύσει τον εαυτό του από την επιληψία!

Την ίδια περίοδο, κάποιος Antoine Leger σκότωσε ένα 12χρονο κορίτσι, ήπιε το αίμα του και έφαγε την καρδιά του. Και στις δυο περιπτώσεις οι θύτες εκτελέστηκαν, ενώ στην περίπτωση του Sorgel παθολόγοι αφαίρεσαν τον εγκέφαλό του για να αναζητήσουν την πηγή της παράξενης συμπεριφοράς του… Μάταια!

Μια ακόμη πιο γνωστή ιστορία αφορά την ιδιόμορφη εγκληματική δράση του στρατιωτικού Francoise Bertrand τον οποίο οι αρχές συνέλαβαν το 1849 στο Παρίσι να ανοίγει τάφους και να τρώει τις σάρκες των νεκρών! Ο Bertrand τιμωρήθηκε με θάνατο, όπως επίσης και κάποιος Martin Dumollard από το Montluel της Γαλλίας, ο οποίος το 1861 είχε σκοτώσει αρκετά μικρά κορίτσια για να τους πιει το αίμα.

Το 1872, στο Bottanaucco της Ιταλίας, ο Vincenzo Verzeni καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση, αφού είχε σκοτώσει δύο ανθρώπους. Ο ίδιος δήλωσε αργότερα πως πίνοντας το αίμα των θυμάτων του ένιωθε μεγάλη απόλαυση.

Φαίνεται πως η συμπεριφορά αυτή εκστασιάζει τους «βρυκόλακες» δολοφόνους. Στην περίπτωση του Henri Blot (1886), ο εγκληματίας συνελήφθη σε νεκροταφείο, αφού πρώτα είχε φάει κομμάτια από τρία πτώματα. Η σύλληψή του κατέστη δυνατή καθώς ο Blot εκστασιασμένος από την πράξη του είχε «παγώσει» επί τόπου!

Πίσω στη Γαλλία του 1897, ένας διαφορετικός περιπλανώμενος «βρυκόλακας», ο Joseph Vacher, ταξιδεύοντας στη γαλλική επαρχία, σκότωσε συνολικά δώδεκα άτομα πίνοντας αίμα από δυο μικρές τρύπες που έκανε στο λαιμό των θυμάτων του.

1912-1947: Οι Πρώτοι Σύγχρονοι Αιμοπότε

Πολλοί θα μπορούσαν να σχολιάσουν πως η συμπεριφορά των δολοφόνων «βαμπίρ» οφείλεται στις κυριαρχούσες δεισιδαιμονίες της εποχής. Πιθανόν! Ο 20ός αιώνας όμως δεν ήταν λιγότερο αιμοβόρος.

Το 1916, στο Czinkota της Ουγγαρίας, όταν οι συγγενείς του Bela Kiss ενημερώθηκαν πως ο νεαρός άντρας είχε σκοτωθεί στο μέτωπο, βρήκαν κρυμμένα στο σπίτι του 31 άψυχα κορμιά ανθρώπων. Όλοι τους είχαν πεθάνει από αιμορραγία που προκλήθηκε από δυο μικρές τρύπες στο λαιμό…

Το 1920, ο βαρόνος Roman von Sternberg-Ungern της Ρωσίας αρέσκονταν να πίνει αίμα με τη δικαιολογία πως ήταν η μετενσάρκωση του στρατηλάτη Τζένγκινς Χαν! Η συνήθειά του αυτή (όπως και οι πολιτικές του πεποιθήσεις) τον έφερε τελικά σε σύγκρουση με τη νέα κυβέρνηση της Ρωσίας, οδηγώντας τον στο θάνατο.

Το 1924 στη Γερμανία εκτελέστηκε ο Fritz Haarmann. Πρόκειται για μια μάλλον γνωστή περίπτωση κανιβαλισμού η οποία όμως περιλάμβανε και την πόση αίματος. Τα θύματα του Haarmann ξεπερνούν τα είκοσι, σε αντίθεση με αυτά του επίσης Γερμανού Peter Kurten, ο οποίος την ίδια ακριβώς εποχή συνήθιζε να κατακρεουργεί τα θύματά του. Από ένα σημείο και μετά αρέσκονταν να πίνει το αίμα των διαμελισμένων πτωμάτων ακόμη και όταν η γεύση του τού προκαλούσε ναυτία!

Και στις δυο περιπτώσεις οι δολοφόνοι εκτελέστηκαν.

Στο μεταξύ, στο βομβαρδισμένο Λονδίνο της δεκαετίας του 1940, ο John George Haigh παραφυλούσε τα θύματά του έξω από ένα συγκεκριμένο σπίτι. Σκότωνε τους περαστικούς και, αφού τους στράγγιζε το αίμα, τους έριχνε μέσα σε οξύ για να καταστρέψει τα αποδεικτικά στοιχεία!

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τώρα, δυο χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η αστυνομία ανακάλυψε κάπου στο Hollywood της Καλιφόρνιας το πτώμα της Elizabeth Short, στις φλέβες του οποίου δεν υπήρχε καθόλου αίμα. Ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ.

1959-1969: Αντιγράφοντας τα Βαμπίρ του Cinema

Ποιος είπε πως ο κινηματογράφος δεν επηρεάζει τη νέα γενιά;

Το 1959, ένας 16χρονος με το όνομα Salvatore Agron, ντυμένος με τη στολή του γνωστού βρυκόλακα της μεγάλης οθόνης Bela Lugosi, τριγυρνούσε στους δρόμους της Νέας Υόρκης σκοτώνοντας ανυποψίαστους περαστικούς έως ότου συνελήφθη από την αστυνομία. Στο δικαστήριο δήλωσε απλώς πως ήταν βρικόλακας!

Ένα χρόνο αργότερα, στη χώρα της Αργεντινής, οι αρχές συνέλαβαν τον Florencio Roque Fernadez με την καταγγελία πως παραβίαζε σπίτια γυναικών, τις χτυπούσε και έπινε το αίμα τους.

Στο μεταξύ, στη Γερμανία του 1963, ο Alfred Kaser από το Μόναχο προσπάθησε να σκοτώσει ένα 10χρονο αγόρι. Τελικά μπόρεσε μονάχα να το χτυπήσει και να πιει λίγο αίμα από το λαιμό του…

Το 1967, η αμερικανική κοινή γνώμη σοκαρίστηκε όταν οι αρχές ανακάλυψαν πάνω σ’ ένα πλοίο με κατεύθυνση το Λαμπραντόρ κάποιον James Brown να τρέφεται από το αίμα ενός ναύτη, θυμίζοντας κάπως την περίπτωση του κινηματογραφικού Δράκουλα.

Ο Brown συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές της γενέτειράς του Βοστόνης, όπου και δολοφόνησε δυο ακόμη ανθρώπους για να πιει το αίμα τους. Τελικά κλείστηκε ισόβια σε ψυχιατρικό άσυλο της Ουάσιγκτον…

Αντιστοίχως, παράξενη είναι η περίπτωση του Stanislav Modzieliewski από το Lodz της Πολωνίας, ο οποίος το 1969 καταδικάστηκε για εφτά φόνους και έξι απόπειρες. Η σύλληψή του κατέστη εφικτή χάρη σε μια κοπέλα, θύμα του Modzieliewski, η οποία προσποιήθηκε πως ήταν νεκρή όσο αυτός της έπινε αίμα!

Αργότερα περιέγραψε το φρικτό δράστη στις αρχές, ο οποίος δήλωσε εκστασιασμένος πως η γεύση του αίματος είναι εκπληκτική.

Εγκληματολογία & Ψυχιατρικές Εξηγήσεις

Σε αρκετές περιπτώσεις ψευδο-βαμπιρικού εγκλήματος ο θύτης είναι κατά συρροή δολοφόνος, γεγονός που αποδεικνύει την παρουσία μιας ευρύτερης ψυχοπαθολογίας. Η αιμοποσία δηλαδή είναι μέρος του όλου δολοφονικού τελετουργικού και όχι αυτοσκοπός.

Κάπως έτσι συνέβη με τον Wayne Boden, ο οποίος συνελήφθη το 1971 για μια σειρά αποτρόπαιων φόνων που είχε διαπράξει ξεκινώντας από το 1968. Τα θύματά του –όλα γυναίκες– τα απήγε, αρχικά τα έδενε, μετά τα βίαζε και λίγο πριν τα σκοτώσει έπινε αίμα από το στήθος τους!

Άλλοτε πάλι η προσκόλληση στο αίμα είναι τόσο ισχυρή, ώστε οδηγεί το άτομο στην παράκρουση. Ο Richard Chase από το Σακραμέντο της Καλιφόρνιας, για παράδειγμα, συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αφού πρώτα πυροβόλησε και ήπιε αίμα από αρκετούς ανθρώπους.

Όπως ο ίδιος υποστήριξε, η εμμονή του για το κόκκινο υγρό ξεκίνησε το 1974, όταν πειραματιζόμενος έπινε αίμα από ζώα πιστεύοντας πως έτσι θα βελτιωνόταν η υγεία του.

Τελικά ο ίδιος αυτοκτόνησε στη φυλακή.

Δεν είναι γνωστό για ποιον ακριβώς λόγο ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν μια ψυχωτική δίψα για αίμα. Ασφαλώς το κόκκινο υγρό λειτουργεί στο μυαλό τους συμβολικά (mystery τ. 22). Το αίμα άλλωστε είναι η ίδια η ζωή. Πώς γίνεται όμως ένας άνθρωπος να αναζητά την ηδονή στις σαπισμένες σάρκες ενός νεκρού;

Αυτή ήταν η περίπτωση του Kuno Hoffman (1973) από τη Νυρεμβέργη της Γερμανίας, ο οποίος είχε σκοτώσει δυο άτομα για το αίμα τους, ενώ έπειτα ξέθαψε αρκετά πτώματα για να γευτεί το αίμα και τη νεκρή τους σάρκα.

Η νεκροφιλία, ο κανιβαλισμός και η αιμοποσία εμφανίζονται συχνά στις περιπτώσεις των δολοφόνων «βρυκολάκων». Όλα μαρτυρούν μια λανθάνουσα οργή και την ανάγκη για τεμαχισμό, ίσως γιατί και οι ίδιοι νιώθουν ψυχικά διαμελισμένοι!

Όσον αφορά τη δίψα τους για αίμα… αυτό πρέπει να σχετίζεται με μια συμβολική πράξη απολαβής, μια νοητική συνουσία αναζωογόνησης, όπου ο θύτης παίρνει το κόκκινο «σπέρμα» από το θύμα του.

Όλα εκτελούνται σ’ ένα συμβολικό επίπεδο. Όχι πως ο δολοφόνος εκείνη τη στιγμή έχει αντίληψη των εννοιών στις πράξεις του παρά σπρωγμένος από τις ασυνείδητες ορμές του εκτελεί όσο καλύτερα μπορεί μια μυστηριακή επαφή με το άλλο φύλο.

Οι «βρυκόλακες» δολοφόνοι θέλουν να ζήσουν, να ερωτευτούν και να νιώσουν πως έχουν μια ξεχωριστή θέση στο κοινωνικό σύνολο.

Τίποτα όμως στην ψυχοσύνθεσή τους δεν τους επιτρέπει να εκφραστούν με «υγιή» τρόπο: αδυνατούν να πλησιάσουν το άλλο φύλο, απαρνιούνται την ομοφυλοφιλία τους και νιώθουν ιδιαίτερα τιποτένιοι.

Κάπως έτσι, μισούν την εικόνα του ανθρώπου και τη ζωή την ίδια.

Και κάπου εκεί η ανάγκη για ερωτική επαφή διαστρεβλώνεται. Το ανθρώπινο άγγιγμα γίνεται δαγκωματιά και οι δυσλειτουργικές σχέσεις μητέρας-παιδιού μεταφράζονται σε περίπλοκα σαδιστικά παιχνίδια βιασμού και αιμοποσίας.

Αναλογιστείτε για παράδειγμα τη βαριά ψυχοπαθολογία του Richard Cottingham (1979). Σύμφωνα με τα αστυνομικά αρχεία, είχε σκοτώσει μια σειρά από ιερόδουλες, τις είχε βιάσει, τις είχε κομματιάσει και έπειτα ήπιε το χυμένο τους αίμα από το πάτωμα… Ποιες ερμηνείες αλήθεια να κάνουμε για ένα τέτοιο άτομο;

Δυστυχώς όμως τα χρονικά των βαμπιρικών εγκλημάτων δεν σταματούν εδώ.

1980-1988: Βιασμοί & Αποτρόπαιοι Φόνοι

Το 1980, ο James P. Riva πυροβόλησε τη γιαγιά του με σκοπό να πιει αίμα από τις πληγές της. Στην αστυνομία είπε πως άκουγε για μεγάλο διάστημα τη φωνή ενός αόρατου βρικόλακα να τον προτρέπει στο έγκλημα, καθώς έτσι θα κέρδιζε την αιώνια ζωή.

Στην Πολωνία, κάποιος Julian Koltun (1982) καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία βιασμού εφτά κοριτσιών και δυο ακόμη φόνων. Σε κάθε περίπτωση, ο Koltun έπινε αίμα από τα θύματά του.

Δυο χρόνια αργότερα, ο Renato Antonio Cirillo δικάστηκε και καταδικάστηκε για το βιασμό και τη βαμπιρική αιμοποσία σαράντα γυναικών!

Το 1985 ο John Crutchley συνελήφθη με την καταγγελία βιασμού. Η κοπέλα, που τελικά βρέθηκε ζωντανή, εξήγησε στην αστυνομία πως έπεσε θύμα απαγωγής και βαμπιρικής κακοποίησης. Όπως αποδείχτηκε ο Crutchley είχε γευτεί αίμα πολλές φορές στο παρελθόν, πάντα όμως από «δότες».

Στην πολιτεία του Σαν Φρανσίσκο, το 1987, ένας νεαρός άντρας οδηγήθηκε σε κάποιο φορτηγάκι όπου και του αφαίμαξαν μεγάλες ποσότητες αίματος. Οι υπεύθυνοι παραμένουν έως σήμερα άγνωστοι.

Επίσης, ασύλληπτη έμεινε μια νεαρή κοπέλα από το Σόχο του Λονδίνου, όταν το 1988 νάρκωσε με υπνωτικά ένα αγόρι με σκοπό να πιει αίμα από τις φλέβες του! Θα έλεγε κανείς πως η εν λόγω περίπτωση είναι η μοναδική παγκοσμίως όπου ο θύτης είναι γυναίκα. Κι όμως…

1991-2002: Κανιβαλισμός & Βαμπιρικές Ψευδαισθήσεις

Το 1991 στο Brisbane της Αυστραλίας κάποια Tracy Wigginton μαχαίρωσε το φίλο της για να πιει αίμα από τις πληγές του. Η ίδια δήλωσε πως ήταν λεσβία-βαμπίρ και πως συνήθιζε τακτικά να πίνει αίμα από ανθρώπους!

Ένα χρόνο αργότερα στο Rostov της Ρωσίας, ο Andrei Chikatilo καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της δολοφονίας 55 ανθρώπων, της αιμοποσίας και του κανιβαλισμού!

Στο μεταξύ, την ίδια ακριβώς χρονιά, κάποια Deborah Joan Finch μαχαίρωσε το γείτονά της 27 φορές, γλύφοντας έπειτα το αίμα που κυλούσε από το άψυχο κορμί του…

Το 1996 η αστυνομία έβαλε τέλος σε μια περίεργη σειρά από φόνους που εκτελούσε ένα club βρικολάκων στη Φλόριντα της Αμερικής. Αρχηγός τους ήταν ο 17χρονος Roderick Ferrell, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια το 1998.

Παράλληλα, ένα χρόνο νωρίτερα, ο νεαρός Christopher Michael Rowland από το Λος Άντζελες σκότωσε την κοπέλα του Roberta Mosenthiem καθώς πίστευε πως ήταν βαμπίρ και ήθελε κρυφά να του πιει το αίμα!

Το 2001, στο Anglesey της Ουαλίας, ο 17χρονος Mathew Hardman μπήκε στο σπίτι μιας κοπέλας, την έδεσε, τη σκότωσε, τοποθέτησε στο δάπεδο το γυμνό κορμί της με τρόπο τελετουργικό, και αφού ξερίζωσε την καρδιά της, ήπιε το αίμα όσο ακόμα ήταν ζεστό!

Όπως προέκυψε αργότερα από τις ανακρίσεις, ο Hardman είχε έντονη εμμονή με τον αποκρυφισμό και με οτιδήποτε σχετιζόταν με τους βρικόλακες. Πρόσφατα μάλιστα είχε γνωρίσει μια φοιτήτρια από τη Γερμανία, για την οποία πίστευε πως ήταν αληθινό βαμπίρ, και την είχε παρακαλέσει να τον δαγκώσει έτσι ώστε να μεταμορφωθεί και ο ίδιος!

Τέλος (;), το 2002 στο Fauldhouse της Σκοτίας ο 22χρονος Allan Menzies σκότωσε το φίλο του Thomas McKendrick όταν ο τελευταίος πρόσβαλε την Akasha, τη βασίλισσα των βρικολάκων, που πρωταγωνιστεί στη γνωστή ταινία Queen of the Damned (2002).

Μετά το φόνο, ο Menzies ήπιε το αίμα του φίλου του και έφαγε μέρος από το κεφάλι του! Όπως ο ίδιος δήλωσε, η Akasha τού είχε παρουσιαστεί, δίνοντάς του μάλιστα την υπόσχεση πως, αν πραγματοποιούσε ένα φόνο, θα κέρδιζε την αιωνιότητα των βαμπίρ.

Το δικαστήριο καταδίκασε τον Menzies σε 18 χρόνια φυλάκισης, ο ίδιος όμως πέθανε το 2004.


http://www.metafysiko.gr

2012: Τέλος του Κόσμου ή Μία Νέα Αρχή;

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΙΑ;

• Ο Κώδικας της Δρέσδης (Dresden Codex) που μεταφράστηκε το 1880 αναφέρει ως αφετηρία της τωρινής μας εποχής (κάθε εποχή διαρκεί περίπου 5.125 χρόνια) τον Αύγουστο του 3114 π.Χ., τη στιγμή δηλαδή που δημιουργήθηκε ο κόσμος, και σαν τέλμα τον Δεκέμβριο του 2012.

Παρατήρηση: Ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε τότε! Συνεπώς η έννοια της Εποχής δεν μπορεί να ερμηνευτεί με την Ιουδοχριστιανική αντίληψη περί πλάσης, αλλά περισσότερο με την θεωρία περί Αιωνικής (Αeonics).

• Το 1966, ο ανθρωπολόγος Michael D. Coe στο βιβλίο του The Maya υποστήριξε πως οι Μάγια υπονοούσαν τον ερχομό του Αρμαγεδδών στο τέλος της εποχής μας, δηλαδή το 2012.

Παρατήρηση: Μονάχα 2 ανάγλυφα έχουν σωθεί που να μιλάνε για το τι μπορεί να συμβεί στο τέλος της εποχής μας.

1) Αυτή που βρέθηκε στο Tortuguero αναφέρει πως τον Δεκέμβρη του 2012, όλα θα γίνουν μαύρα και ο Bolon Yookte’ K’uh (θεός του πολέμου;) θα κατέλθει στον κόσμο μας.

2) Στα ερείπια του Palenque μια διαφορετική επιγραφή εξιστορεί εντελώς διαφορετικά γεγονότα που είναι να συμβούν 4 χιλιάδες χρόνια μετά το 2012.

Συμπέρασμα: Πολύ απλά οι Μάγια δεν είχαν ενιαίο σύστημα πεποιθήσεων καθώς κάθε πολιτεία χρησιμοποιούσε τις δικές της ημερολογιακές παραλλαγές όπως και είχε τις δικές της θρησκευτικές θεωρήσεις.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2012;

• Το 1987 ο Jose Arquelles θα εκδώσει το The Mayan Factor όπου θα παρουσιάσει την εσχατολογική version του ημερολογίου των Μάγια, για το 2012.

• Το 1993 τα αδέρφια Terence και Dennis McKenna, θα επανεκδώσουν την ανθρωπολογική τους μελέτη The Invisible Landscape όπου εξιστορούν πως μέσω ενός ψυχεδελικού υγρού των σαμάνων του Αμαζονίου, ήρθαν σε επαφή με μια οντότητα που τους αποκάλυψε πως ο ρυθμός των αλλαγών στον κόσμο θα αγγίξει το ζενίθ του ακριβώς το 2012, οπότε και ο χρόνος θα έρθει σ’ ένα τέλος!

Τη γνώση που αποκόμισαν από την επαφή αυτή τη δημοσίευσαν αρχικά το 1975, το βιβλίο του 1993 όμως, είναι εμπλουτισμένο από τα δεδομένα του Arquelles.

• Στο ίδιο βιβλίο θα παρουσιαστεί η νουμερολογική φόρμουλα Timewave Zero, ένα πολύπλοκο υπολογιστικό πρόγραμμα που παρουσιάζει διακυμάνσεις μιας κυματοειδούς καμπύλης. Οι αυξομειώσεις αυτές σηματοδοτούν σημαντικές αλλαγές στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας.

Παρατήρηση: Η εναλλαγές στην πορεία της καμπύλης δεν καθορίζουν την ποιότητα των γεγονότων ούτε και την γεωγραφική τους θέση!

Επίσης, οι πρώτοι υπολογισμοί έδειξαν πως κάτι συμβαίνει στις 22/12/2012, ο McKenna όμως άλλαξε τους αριθμούς ώστε το αποτέλεσμα να συμβαδίζει με τους πίνακες που δημοσιεύτηκαν στην 4η έκδοση του βιβλίου The Ancient Maya του Sylvanus Morley (αρχι. 1946 – επανεκδ. 1983): δηλαδή 21/12/2012.

Συνεπώς, το πρόγραμμα του McKenna «λειτουργεί» αν το τροφοδοτήσεις με τα κατάλληλα δεδομένα και αναζητάς να βρεις αυτό που έχεις προκαθορίσει!

• Ο συνδυασμός αυτός εθνολογίας, αρχαιολογίας και νουμερολογίας προκάλεσε ένα κύμα ενθουσιασμού σε εναλλακτικούς συγγραφείς που την δεκαετία του 1990 κυκλοφόρησαν αμφιβόλου ποιότητας βιβλία, εκλαϊκεύοντας περισσότερο και διαδίδοντας ταυτόχρονα κάθε εσχατολογική ή μεταφυσική προέκταση για το 2012. Γιατί τότε; Επειδή ολόκληρος ο Δυτικός κόσμος βρισκόταν υπό την επήρεια του Συνδρόμου της Χιλιετίας.

ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ;

• Η αναμονή αυτή οφείλεται όχι στην συγκέντρωση αντικειμενικών δεδομένων, αλλά στην νεώτερη υποκειμενική μας αντίληψη για την ροή της ιστορίας.

• Αντίθετα με την αρχαία αντίληψη περί χρόνου, πως δηλαδή όλα επαναλαμβάνονται σύμφωνα με την διαδοχή των τεσσάρων εποχών, η κυκλική ερμηνεία της ιστορίας παραχώρησε την σκυτάλη στην τελεολογική που ο κύριος εισηγητής της στην κουλτούρα του Δυτικού πολιτισμού είναι ο Χριστιανισμός.

Έτσι, ο χρόνος απόκτά αρχή, μέση και τέλος. Όλα συμβαίνουν με βάση το σχέδιο του Θεού και όλο αποσκοπούν στην ολοκλήρωση της βούλησης Του.

• Σε όλη την διάρκεια λοιπόν της μ.Χ. ιστορίας, υπήρξαν δεκάδες τα παραδείγματα από προφητείες που έφερναν τον κόσμο λίγο πιο κοντά στην στερνή του ώρα.

, αλλά κυρίως στους προσωπικούς του φόβους – Η προφητεία προσφέρει την ψευδαίσθηση της εσωτερικής ασφάλειας.

• Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό να τελειώσει ο κόσμος;

1) Ο τερματισμός της ιστορίας παρουσιάζεται από τους προφήτες ως μια μεταβολή αποκατάστασης και δικαιοσύνης – λεπτομέρεια σημαντική για ταξικές κοινωνίες όπου πλήττονται από ποικίλες μορφές ανισότητας.

2) Αυτός που γνωρίζει τα μελλούμενα, αποκτά υπεροχή, μπορεί να ασκεί έλεγχο στις συνειδήσεις των άλλων

3) Εφόσον ο χρόνος τελειώνει όπως ακριβώς έχει προβλεφτεί, τα πάντα αποκτούν νόημα, η ζωή παύει να είναι χαοτική και η ανθρώπινη υπόσταση αποδεικνύετε σημαντική αφού ο ίδιος ο Πλάστης του Σύμπαντος δέχεται να ασχοληθεί με την ταπεινή φύση των θνητών – Η εσχατολογική αντίληψη είναι γεωκεντρική και ναρκισσιστικά εγωκεντρική.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟ 2012;

• Κατά διαστήματα εμφανίζονται διάφορες φωνές από συγγραφείς που μέσω παράδοξων υπολογισμών συμπεραίνουν το επερχόμενο τέλος το 2012, μέντιουμ που μέσω channeling συνομιλούν με εξωγήινα πνεύματα άλλων διαστάσεων μεταφέροντας την είδηση της αλλαγής, αμφιλεγόμενοι επιστήμονες προωθούν περίκομψες κοσμολογικές θεωρίες κ.ο.κ Ας επικεντρωθούμε όμως σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που έγινε γνωστό πολύ πρόσφατα …

Η Χαμένη Προφητεία του Νοστράδαμου:

Τον Οκτώβριο του 2007 το History Channel πρόβαλε το ντοκιμαντέρ The Lost Book of Nostradamus. Η εκπομπή εξιστορούσε την ιστορία μιας Ιταλίδας δημοσιογράφου, της Enza Massa, που το 1982 ανακάλυψε τυχαία στην Κεντρική Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρώμης ένα χειρόγραφο του 1629 με τίτλο Nostradamus Vatinicia Code.

Το ντοκιμαντέρ παρουσίασε στο κοινό το περιεχόμενο του βιβλίου με τις 80 εικόνες, τονίζοντας την ύπαρξη 7 εικόνων, με τις οποίες τελειώνει και το έργο.

Γιατί αυτές οι 7 τελευταίες ζωγραφιές είναι τόσο σημαντικές; … Λίγα χρόνια αργότερα, στις αρχές Ιανουαρίου 2009, το History Channel πρόβαλε ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ, με τίτλο Nostradamus: 2012 στο οποίο «ειδικοί» υποστήριζαν πως στο βιβλίο υπάρχουν κωδικοποιημένα οι προφητείες του Γάλλου γιατρού που αναφέρονται ρητά στις καταστροφές που είναι να συμβούν το 2012.

Παρατήρηση: Μέχρι σήμερα, κανένας δεν μπόρεσε να εξακριβώσει τον δημιουργό αυτού του βιβλίου που ασφαλώς δεν μπορεί να είναι ο Νοστράδαμος, αφού όχι μόνο κανένα έργο του δεν συνοδευόταν από εικόνες, αλλά το πιο σημαντικό, είχε πεθάνει το 1566, δηλαδή 63 χρόνια προτού εμφανιστεί το βιβλίο!

Παρ’ όλα αυτά, οι δημιουργοί τού ντοκιμαντέρ αποφάσισαν πως το βιβλίο ανήκε στον Νοστράδαμο…

Η δεύτερη μεγάλη αυθαιρεσία εντοπίζεται στις ερμηνείες της εικονογράφησης: οι «ειδικοί» προσκεκλημένοι εξηγούν πως τα αστρολογικά σύμβολα στις τελευταίες 7 εικόνες είναι κωδικοποιημένες αναφορές στα κατακλυσμικά συμβάντα του 2012.

Οι «αναλύσεις» τους όμως ήταν επιλεκτικές και δεν υποστηρίζονταν από κανένα επεξηγηματικό κείμενο. Οι ίδιοι, με λίγα λόγια, διάβαζαν αυτό ακριβώς που ήθελαν να δούνε!

Το τρίτο μεγάλο λάθος ήταν οι λέξεις «one male» που αχνοφαίνονται στην εικόνα 67. Ένα από τα σχόλια που ακούστηκε ήταν πως πρόκειται για σαφή (μα ατεκμηρίωτη) αναφορά στον Αντίχριστο!!

Τέλος, πώς γίνεται το χαμένο βιβλίο του Νοστράδαμου να παρουσιάζει ως ημερομηνία του τέλους το 2012, όταν ο ίδιος ο Νοστράδαμος σε επιστολή προς τον γιο του αναφέρει πως οι προφητείες του θα ισχύουν μέχρι και για το 3797!

Προέβλεψε λοιπόν ο διάσημος Νοστράδαμος κάτι για το 2012; Η απάντηση είναι: τίποτα απολύτως.

ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ;

• Αυτή, η μεταφυσική ερμηνεία του φαινομένου του 2012 είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη και αγαπητή στους New Age κύκλους στο εξωτερικό, και σταδιακά γίνεται γνωστή και στην χώρα μας.

• Από το 1975 (Mexico Mystique: The Coming Sixth Age of Consciousness, Frank Waters) άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες θεωρίες που ήθελαν η ανθρωπότητα να περνάει σε μια νέα περίοδο ανώτερης συνειδητότητας.

Για την επίτευξη αυτού του περίφημου συνειδησιακού άλματος, έχουν γραφτεί πολλά, παντρεύοντας εναλλακτικές θεματικές: πλανητικά βιοενεργειακά ρεύματα και αγροφλυφικοί σχηματισμοί, μεντιουνισμός και 5η διάσταση, Αστρικές πύλες και UFOmysticism, σαμανισμός και εσωτερικός χιλιασμός…

Όλα αυτά τα ψευδοφιλοσοφικά αμαλγάματα μαρτυρούν τον επιπόλαιο βαθμό με τον οποίο αντιμετωπίζει ο σύγχρονος αστός την έννοια της πνευματικότητας και της ψυχικής αυτοπραγμάτωσης (μετατρέποντας το συμβολικό σε απτό).

Ακολουθώντας απλά την εκλεκτική προσέγγιση και τον επιδερμικό συγκρητισμό, οι περισσότεροι αναμειγνύουν ριζικά αντίθετες απόψεις για να δικαιολογήσουν την ανάγκη τους για αλλαγή.

Το 2012 ορίζεται στην κοινωνική μας συνείδηση σαν η στιγμή της εξόδου από την μηχανοποιημένη κοινωνία μας. Είναι ο χρόνος της αφύπνισης, όχι του ανώτερου εαυτού, αλλά της υπνωτισμένης επιθυμίας μας να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο!

• Η ιδέα της εξέλιξης βέβαια δεν είναι καινούργια. Πηγάζει από την ιδεολογία του Διαφωτισμού περί γραμμικής προόδου. Το σύγχρονο ρεύμα σκέψης όμως που σχετίζεται με το Συνειδησιακό Άλμα του 2012, έχεις τις βάσεις του στο έργο του φιλοσόφου Πιέρ Τελάρ ντε Σαρντέν (The Phenomenon of Man, 1955).

Ο Σαρντέν συνδυάζοντας τα πορίσματα της βιολογίας, της ψυχολογίας και της φυσικής, κατέληξε στο ότι εφόσον ο άνθρωπος ανέπτυξε κάποτε συνείδηση, αυτό σημαίνει πως σε κάποια ιστορική στιγμή η εξέλιξή του θα υπερβεί τα όρια τους σώματος (βιόσφαιρα) για να μεταμορφωθεί εν τέλει σε μια νέα ύπαρξη πλήρους συνειδητότητας (νοόσφαιρα).

Σ’ αυτό ακριβώς το θεωρητικό μοντέλο βασίστηκαν αργότερα οι συγγραφείς του 2012, και συνδυάζοντας έννοιες της κοινωνικής μηχανικής, θεώρησαν πως το Point Omega του Σαρντέν απαντάται ημερολογιακά στις 21/12/2012 οπότε η τεχνοκρατούμενη κοινωνία μας (technosphere) θα ακολουθήσει καινούργια πνευματοκρατούμενα μονοπάτια!

Η Περίπτωση Indigo:

• Χαρακτηριστικό δε είναι το γεγονός πως η ίδια αυτή πίστη για τον νέο άνθρωπο δεν περιορίζεται στην αναμονή του 2012, αλλά και σ’ ένα άλλο συγγενικό φαινόμενο: τα Παιδιά Indigo (η ελληνική version αφορά την υπόθεση των Παιδιών του 1983!)

Τα Indigo θεωρείτε πως είναι η νέα γενιά ανθρώπου που θα κατοικήσουν τον κόσμο που ανατέλλει το 2012.

• H θεωρία για τα παιδία Indigo άρχιζε να σχηματίζεται στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν η παραψυχολόγος (;) Nancy Anne Tappe παρατήρησε πως το ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο πολλών νεογέννητων παιδιών παρουσίαζε μια πρόσμειξη του μπλε με κόκκινο, που ονομάζεται indigo (λουλακί).

Το 1982, θα δημοσιεύσει τις παρατηρήσεις της στο βιβλίο Understanding Your Life Through Color εξηγώντας πως μια νέα γενιά ανθρώπων εμφανίζεται στον πλανήτη – αυτή που μπορεί να γίνει αισθητή μονάχα μέσω της συναισθησίας και που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι το indigo χρώμα της αύρας.

• Οι εξελίξεις που ακολουθούν είναι ραγδαίες!

Στρατιές γονιών σπεύδουν να ενημερωθούν για τα ταλαντούχα παιδιά τους

• Τι συμβαίνει όμως με τα παιδιά Indigo; Υπάρχουν ή όχι; Δυστυχώς το όλο θέμα ξεκίνησε από μια υποκειμενική και βαθιά αμφισβητούμενη παρατήρηση.

Όσον αφορά την υποτιθέμενη αναπτυγμένη νοημοσύνη των Ιndigo, εξηγείται εύκολα αν συγκρίνει κανείς το βαθμό ερεθισμάτων που προσφέρει ο σύγχρονος πολιτισμός από αυτόν στον οποίο μεγάλωσαν οι γονείς μας!

Η τεχνόσφαιρα αντίληψης πριν από 40 δεκαετίες βασιζόταν στο μοχλό και τα πλήκτρα μονής λειτουργίας. Εν έτει 2009 μιλάμε για ψηφιακή πολυεπίπεδη πληροφόρηση υψηλών ταχυτήτων!!

• Ανεξάρτητα πάντως από το αν ισχύει η θεωρία περί Indigo, αυτοί που ωφελούνται περισσότερο είναι οι γονείς, γιατί πιστεύοντας πως έχουν φέρει στον κόσμο κάτι ξεχωριστό, νιώθουν και οι ίδιοι ξεχωριστοί. Να γιατί η συγκεκριμένη θεωρία έγινε τόσο δημοφιλής!

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ 2012 ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ Ή ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ;

Είναι δύσκολο, αν όχι απίθανο, να φανταστούμε πως 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα αλλάξουν ξαφνικά τον Δεκέμβρη του 2012 λόγο μια πλανητικής ευθυγράμμισης ή κάποιου άλλου αστρονομικού/αστρολογικού/ψευδοεπιστιμονικού συμβάντος, για το οποίο –ας σημειωθεί– μονάχα υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε για τις όποιες επιδράσεις του.

Πολύ πιθανόν κάποιοι να εντοπίσουν αλλαγές στην ποιότητα της ζωής τους επιβεβαιώνοντας έτσι το χαρμόσυνο χαρακτήρα του 2012 – πρόκειται όμως για μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μια επιβαλλόμενη υλοποίηση και αφορά μεμονωμένα άτομα ή ομάδες ανθρώπων.

Αν εντάξουμε όμως την υστερία περί 2012 μέσα στα ιστορικά πλαίσια, μπορούμε να ανιχνεύσουμε σ’ αυτό, τα μετασεισμικά κύματα που ένα άλλο φαινόμενο, μερικά χρόνια νωρίτερα, είχε αναταράξει τα βαλτωμένα νερά της ιστορίας.

Το Φαινόμενο του Μπαλονιού:

Το Σύνδρομο της Χιλιετίας, μπολιάστηκε δυναμικά στην ψυχολογία της Δύσης την δεκαετία του 1990. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, πολλοί περίμεναν το τέλος των ημερών είτε μέσω της τεχνολογικής κατάρρευσης (Y2k) είτε μιας κάποιας μορφής θρησκευτικής αποκάλυψης.

Ολόκληρη αυτή η αναμονή προκάλεσε ασυνείδητη ένταση και μυριάδες φαινόμενα μαζικής υστερίας που δεν μπόρεσαν να βρούνε ικανοποιητική διέξοδο όταν το 2000 ήρθε και έφυγε δίχως να συμβεί κάτι!

Η συσσωρευμένη αυτή ψυχική διάθεση, σε κάποιες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες μεταμορφώθηκε σε απογοήτευση, ενώ άλλους τους οδήγησε σε βίαιες εξάρσεις.

Δεν θα ήταν λάθος λοιπόν αν ερμηνεύσουμε τα γεγονότα της 9/11 ως μέρος αυτής της λεπτής ψυχολογίας! Φανταστείτε το σαν ένα μπαλόνι που γεμίζει μα προκαλεί μια εκρηκτική αποβολή.

Αν η ανθρωπότητα περίμενε πως ο κόσμος θα αλλάξει με το πέρασμα στην νέα χιλιετία, εξανάγκασε τα γεγονότα ή επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα!

Η πτώση των Δίδυμων Πύργων σήμανε την ανατολή μιας νέας εποχής (συγκρίνεται το τραγικό αυτό γεγονός με την εικονογραφία της 16ης και της 18ης κάρτας στα Ταρώ – η πτώση, το πέρασμα και η άνοδος). Αυτή που σύμφωνα με την Τυφώνια Παράδοση, ορίζεται ως η Εποχή του Σεθ, η περίοδος των μεγάλων υπαρξιακών ανακατατάξεων!

Ζούμε σε μια περίοδο επαναπροσδιορισμού, οπότε όλα τα μεγάλα θέματα μπαίνουν ξανά στο τραπέζι. Συνεπώς, το 2012, λειτουργεί σαν μια βαρυτική παγίδα ιδεών, σαν μια δίνη όπου συγκεντρώνει γύρω της διαφορετικές πεποιθήσεις, όνειρα και εφιάλτες.

Αποτελεί έτσι το στόμιο και το κατώφλι μιας ιδιόμορφης ψυχοϊστορικής αλχημείας κατά την οποία ο άνθρωπος, είτε γιατί το απαιτούν οι πλανητικές συνθήκες, είτε γιατί το επιδιώκει κάποιος περίεργος αρχετυπικός μηχανισμός εξέλιξης, οφείλει να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα του.

Μετά το 2013 τι;

Τι να περιμένουμε λοιπόν το 2012; Τίποτα! Γιατί ότι είναι να συμβεί, θα πραγματοποιηθεί αφού καταλαγιάσει το σύννεφο του ενθουσιασμού και στην επιφάνεια προβάλουν τα λανθάνοντα συναισθήματα που τόσα χρόνια υποκινούσαν παρασκηνιακά/ασυνείδητα τα ρεύματα σκέψης και τις νόρμες.

Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω μια τελευταία παρατήρηση: μετά το 2012 η ανθρωπότητα δεν έχει να περιμένει κάτι μεγαλύτερο, όσον αφορά τουλάχιστον τον τομέα της παραδοξολογίας.

Δεν υπάρχει κάποιο άλλο μεγάλο μυστήριο το οποίο να αποτελεί σημείο αναφοράς. Κανένα, εκτός από το εξωγήινο ζήτημα!

Θεωρώ πως οι εξελίξεις στον Άρη (και γενικότερα στο Διάστημα) θα είναι αποκαλυπτικές. Αρκεί μονάχα να βρεθεί ένα οργανικό απολίθωμα στις ερημιές του κόκκινου πλανήτη για να έχουμε πλέον απτές και ασφαλής αποδείξεις πως η ζωή υπάρχει εκεί έξω!

Αυτό θέλω να πιστεύω πως θα επαναπροσδιόριζε τους στόχους της ανθρωπότητας. Θα έσβηνε την κοσμική μας μοναξιά, θα όριζε εκ νέου την έννοια της ταυτότητας μας σε σχέση με το Άλλο, και θα τόνιζε τα συναισθήματα ελπίδας όπως και την έμφυτη μας περιέργεια να βαδίσουμε στα αστέρια για να ανακαλύψουμε τους γείτονες μας.

Μήπως τελικά οι προφητείες για το συνειδησιακό πέρασμα το 2012 θα επαληθευτούν μ’ αυτό τον τρόπο;

Δεν μένει να περιμένουμε λίγα ακόμη χρόνια για να το ανακαλύψουμε.

http://www.metafysiko.gr

Metafysiko.gr - Live Updates

Tempo.gr - Live News

Τα πιο σέξυ ξενοδοχεία στον κόσμο!

Για όσους θέλουν να γιορτάσουν γιορτές με τον σύντροφό τους με έναν εναλλακτικό τρόπο, σας παρουσιάζουμε μια συλλογή από τα πιο ''άτακτα'' ξενοδοχεία από όλο τον κόσμο.

Ξενοδοχείο Pelirocco, Μπράιτον, Αγγλία

Propeller Island City Lodge, Βερολίνο

Pocono Palace, ΗΠΑ

The Palms Casino Resort, Λας Βέγκας

Hotel Amour, Παρίσι

3.14, Κάννες

The Hempel, Λονδίνο

The Crazy Bear, Αγγλία 

The Adam and Eve, Τουρκία 

Liberty Inn, Νέα Υόρκη 

Mile High Flights

Πηγή: carpediemclub.wordpress.com