Στέρεψαν τα ελληνικά αποθέματα στις τράπεζες σπέρματος..
Οι Ελληνες δότες αποτελούν πλέον είδος προς εξαφάνιση, με αποτέλεσμα οι Ελληνίδες να τεκνοποιούν με εισαγόμενο σπέρμα, το οποίο προέρχεται κυρίως από τη Δανία και την Ισπανία. Τα δύο τελευταία χρόνια που….
η χώρα μαστίζεται από την οικονομική κρίση λεγόταν ότι το μόνο «επάγγελμα» που βρισκόταν σε άνθιση ήταν αυτό του δότη σπέρματος. Οι Ελληνες έσπευδαν να δωρίσουν σπέρμα για να εισπράξουν 200 ευρώ και να λύσουν έτσι τρέχοντα οικονομικά τους θέματα. Τελικά, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις των υπευθύνων του χώρου, επρόκειτο για έναν μύθο. Οι Ελληνες δότες λιγοστεύουν χρόνο με τον χρόνο, με αποτέλεσμα οι ελληνικές τράπεζες σπέρματος να κατεβάζουν ρολά, ενώ αντίθετα οι ξένες εταιρείες να κάνουν χρυσές δουλειές. «Εμείς είχαμε στα Γιάννενα ένα υποκατάστημα 600 τ.μ. κοντά στο πανεπιστήμιο, και θεωρούσαμε ότι μπορούμε να βρούμε εύκολα δότες, αλλά τελικά το κλείσαμε πριν από δύο εβδομάδες. Μέσα σε δύο χρόνια είχαν εμφανιστεί μόνο δέκα άτομα» αναφέρει στην «Espresso» ο βιοχημικός-εμβρυολόγος Ευθύμιος Ιππίκογλου, υπεύθυνος της τράπεζας Serum.
«Ολα αυτά που λέγονται ότι λόγω της οικονομικής κρίσης αυξήθηκαν οι δότες σπέρματος στην Ελλάδα είναι μύθος. Δεν είναι στη νοοτροπία των Ελλήνων να γίνονται εύκολα δότες σπέρματος. Στο εξωτερικό είναι διαφορετικά τα πράγματα. Δεν είναι θέμα ενημέρωσης ή διαφήμισης, απλώς ο Ελληνας δεν θέλει να μπει σε αυτή τη διαδικασία».
Η αλήθεια είναι πως το να γίνει κάποιος δότης σπέρματος δεν είναι εύκολη υπόθεση αφού ο ενδιαφερόμενος υποβάλλεται από τους ειδικούς των τραπεζών σε μια σειρά εξετάσεων που είναι χρονοβόρες, μέχρι να θεωρηθεί κατάλληλος. «Εμείς δεχόμαστε δότες μέχρι τριάντα ετών. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι επαγγελματίες στον χώρο της υγείας, ενώ λιγγότεροι είναι φοιτητές, γύρω στο 25%. Η συνεργασία με τους φοιτητές είναι δύσκολη γιατί δεν μπορείς να τους βρεις εύκολα μετά την πρώτη διαδικασία αφού δεν έχουν μόνιμο τόπο διαμονής. Προτιμούμε λοιπόν άτομα που μπορούμε να τα βρούμε εύκολα, διαφορετικά ό,τι γενετήσιο υλικό έχουμε συγκεντρώσει από κάποιον που δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούμε να τον βρούμε σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, το πετάμε. Εμείς αναλαμβάνουμε να κάνουμε όλες τις εξετάσεις υγείας που χρειάζονται, ώστε να είμαστε βέβαιοι για την υγεία του δότη καθώς και για την ποιότητα του σπέρματός του. Μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να τον επιλέξουμε, ενώ είναι απαραίτητο να τον δούμε ξανά για να επαναλάβουμε εκ νέου τις ιατρικές εξετάσεις».
Για κάθε εκσπερμάτιση ο δότης είναι υποχρεωτικό να λαμβάνει ένα χρηματικό ποσό ως αποζημίωση για τα μεταφορικά του έξοδα, αλλά και για τον χρόνο που δαπάνησε από τη δουλειά του προκειμένου να φτάσει ώς εκεί. «Ενας δότης μπορεί να δίνει σπέρμα μία φορά την εβδομάδα αν θέλουμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές δείγμα, ώστε να φυλαχτεί. Απαραίτητο γι’ αυτό είναι ο δότης να έχει μεταξύ άλλων και τρεις μέρες αποχή από το σεξ. Εμείς πληρώνουμε 50 ευρώ τη φορά. Δεν δεχόμαστε ανέργους, γιατί δεν μπορείς να τους βρεις εύκολα».
Οπως μας εξηγεί ο κ. Ιππίκογλου, στο εξωτερικό τα δείγματα σπέρματος που λαμβάνονται από τους δότες χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την ποιότητά τους, γι’ αυτό και οι τιμές διαφέρουν ανάλογα με την περιεκτικότητα σε σπερματοζωάρια. «Στο εξωτερικό έχουν δείγματα διαφόρων κατηγοριών. Τα χωρίζουν σύμφωνα με τα σπερματοζωάρια και έχουν διαφορετικές τιμές. Εμείς εδώ δεν λειτουργούμε έτσι, θέλουμε να έχουμε καλά δείγματα. Για παράδειγμα, έναν δότη του οποίου το σπέρμα έχει 10 εκατ. σπερματοζωάρια εμείς τον διώχνουμε γιατί δεν θεωρείται καλός δότης, ενώ στο εξωτερικό κρατάνε το σπέρμα του και το πουλάνε στην τιμή που αξίζει».
«Χρυσές δουλειές»
«Χρυσές» δουλειές κάνουν οι εκπρόσωποι των μεγάλων εταιρειών σπέρματος που διατηρούν υποκαταστήματα στη χώρα μας αφού εισάγουν ετησίως περισσότερα από 1.200 δείγματα προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των κέντρων εξωσωματικής. Στην πρώτη θέση των εισαγόμενων σπερμάτων βρίσκεται η διεθνής τράπεζα με την ονομασία «Cryos» που έχει έδρα την πανεπιστημιακή πόλη Ααρχους της Δανίας και μπήκε δυναμικά στον χώρο το 1991. Ο Γιώργος Βουλγαρίδης που είναι βιολόγος και επιστημονικός υπεύθυνος της τράπεζας SpermLab, η οποία λειτουργεί ως εκπρόσωπος της «Cryos» στην Ελλάδα, αναφέρει στην «Espresso» πως τα ζευγάρια ή οι άγαμες γυναίκες που τον επισκέπτονται και επιθυμούν να τεκνοποιήσουν γνωρίζουν εξαρχής ότι το σπέρμα που τους διατίθεται προέρχεται από την ευρωπαϊκή χώρα.
«Οι άγαμες γυναίκες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν όποιον δότη θέλουν εκείνες και με όποια χαρακτηριστικά επιθυμούν, σαν να διάλεγαν τον σύντροφό τους. Μελαχρινό ή ξανθό, με καστανά ή μπλε μάτια. Στα ζευγάρια γίνεται διαφορετικά η επιλογή αφού προσπαθούμε να ταιριάξουμε τα χαρακτηριστικά και την ομάδα αίματος του δότη με αυτά του υποψήφιου πατέρα. Αυτό γίνεται μόνο και μόνο ώστε στο μέλλον να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα με το παιδί. Για φανταστείτε ένα αγόρι να πάει φαντάρος και να μάθει ότι έχει ομάδα αίματος ΑΒ όταν η μητέρα του έχει Α και ο πατέρας του 0. Θα πάθει σοκ και θα θελήσει να μάθει από τη μητέρα του ποιος είναι ο πραγματικός του πατέρας».
Επίσης, όπως μας εξηγεί ο εκπρόσωπος της δανέζικης τράπεζας σπέρματος στην Ελλάδα, από τη στιγμή που έχει παραδώσει κάποια σπέρματα που του έχουν παραγγείλει οι ενδιαφερόμενες στους γιατρούς τους, είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει ακόμη και το αν η λήπτρια έμεινε έγκυος από αυτό. «Εμείς έχουμε πάντα ένα στοκ ώστε να εξυπηρετούμε τις άμεσες ανάγκες μιας εξωσωματικής. Αν η λήπτρια δεν βιάζεται, μπορεί να έρθει από εδώ και να παραγγείλουμε όποιου δότη σπέρμα θέλει εκείνη, απευθείας από τη Δανία, και σε καλύτερη τιμή. Η διακίνηση σπέρματος δότη γίνεται μεταξύ τράπεζας και θεράποντα ιατρού. Με αυτό τον τρόπο παρακολουθώ το αν έμεινε η λήπτρια έγκυος, αλλά και την κίνηση του σπέρματος».
«Επιλέγονται υγιείς άνδρες σωματικά αλλά και ψυχικά…»
Στην περίπτωση που μια γυναίκα μείνει έγκυος από δότη σπέρματος και αποφασίσει να αποκτήσει στο μέλλον και άλλα παιδιά, είναι σημαντικό να έχουν ληφθεί από την πρώτη κιόλας διαδικασία και τα υπόλοιπα δείγματα του σπέρματος του συγκεκριμένου δότη, ώστε τα αδέλφια μεταξύ τους να μοιάζουν γενετικά. Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος, εξειδικευμένος σε προβλήματα υπογονιμότητας και εξωσωματικής γονιμοποίησης Θάνος Παράσχος εξηγεί πως οι δότες προέρχονται από διάφορα κοινωνικά στρώματα, ενώ είναι ψυχικά και σωματικά υγιείς άνδρες. «Είναι αλήθεια ότι παίρνουμε σπέρμα από τη Δανία. Κάθε δότης ικανοποιεί διάφορα κριτήρια επιλογής και προτού γίνει αποδεκτός υποβάλλεται σε λεπτομερείς ιατρικές εξετάσεις. Οι δότες λαμβάνουν ένα μικρό ποσό ως αποζημίωση, αλλά αυτό που τους παρακινεί περισσότερο είναι η γνήσια επιθυμία τους για την προσφορά στον συνάνθρωπο.
»Οι δότες υπογράφουν ένα συμφωνητικό με το οποίο δηλώνουν ότι δεν ανήκουν σε καμία ομάδα κινδύνου και ότι ο τρόπος διαβίωσής τους δεν εγκυμονεί κινδύνους έκθεσης στον ιό του AIDS, αλλά και σε άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Επίσης, κρατείται η ανωνυμία τους» αναφέρει και εξηγεί πως είναι σημαντικό μια γυναίκα, σε περίπτωση που θέλει να αποκτήσει και άλλα παιδιά, να το συζητεί από την αρχή με τον θεράποντα γιατρό της. «Αν μια γυναίκα αποκτήσει ένα παιδί και θέλει να κάνει και άλλα τότε ερχόμαστε σε συνεννόηση μαζί της ή το συζητάμε από την αρχή και παραγγέλνουμε και άλλα φιαλίδια σπέρματος από τον συγκεκριμένο δότη. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι για να μοιάζουν γενετικά τα παιδιά μεταξύ τους 100%, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να μην πάθουν κάποια κρίση ταυτότητας όταν ανακαλύψουν ότι διαφέρουν από τα υπόλοιπα τα αδέλφια τους. Θα έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και ο δότης θα είναι πετυχημένος».
Ο κ. Παράσχος αναφέρεται και στα ποσοστά επιτυχίας των κυήσεων με λήψη σπέρματος. «Το αθροιστικό ποσοστό των κυήσεων με λήψη σπέρματος δότη από την πρώτη φορά είναι μεταξύ 20% με 40%, ενώ κατά τη δεύτερη φορά τα ποσοστά αυξάνονται και φτάνουν μέχρι και το 60%. Το 95% του σπέρματος που χρησιμοποιούμε εμείς είναι από το εξωτερικό. Ισως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι και πιο πετυχημένο, δεν υπάρχουν όμως συγκριτικά αποτελέσματα».
Espressonews.gr
Οι Ελληνες δότες αποτελούν πλέον είδος προς εξαφάνιση, με αποτέλεσμα οι Ελληνίδες να τεκνοποιούν με εισαγόμενο σπέρμα, το οποίο προέρχεται κυρίως από τη Δανία και την Ισπανία. Τα δύο τελευταία χρόνια που….
η χώρα μαστίζεται από την οικονομική κρίση λεγόταν ότι το μόνο «επάγγελμα» που βρισκόταν σε άνθιση ήταν αυτό του δότη σπέρματος. Οι Ελληνες έσπευδαν να δωρίσουν σπέρμα για να εισπράξουν 200 ευρώ και να λύσουν έτσι τρέχοντα οικονομικά τους θέματα. Τελικά, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις των υπευθύνων του χώρου, επρόκειτο για έναν μύθο. Οι Ελληνες δότες λιγοστεύουν χρόνο με τον χρόνο, με αποτέλεσμα οι ελληνικές τράπεζες σπέρματος να κατεβάζουν ρολά, ενώ αντίθετα οι ξένες εταιρείες να κάνουν χρυσές δουλειές. «Εμείς είχαμε στα Γιάννενα ένα υποκατάστημα 600 τ.μ. κοντά στο πανεπιστήμιο, και θεωρούσαμε ότι μπορούμε να βρούμε εύκολα δότες, αλλά τελικά το κλείσαμε πριν από δύο εβδομάδες. Μέσα σε δύο χρόνια είχαν εμφανιστεί μόνο δέκα άτομα» αναφέρει στην «Espresso» ο βιοχημικός-εμβρυολόγος Ευθύμιος Ιππίκογλου, υπεύθυνος της τράπεζας Serum.
«Ολα αυτά που λέγονται ότι λόγω της οικονομικής κρίσης αυξήθηκαν οι δότες σπέρματος στην Ελλάδα είναι μύθος. Δεν είναι στη νοοτροπία των Ελλήνων να γίνονται εύκολα δότες σπέρματος. Στο εξωτερικό είναι διαφορετικά τα πράγματα. Δεν είναι θέμα ενημέρωσης ή διαφήμισης, απλώς ο Ελληνας δεν θέλει να μπει σε αυτή τη διαδικασία».
Η αλήθεια είναι πως το να γίνει κάποιος δότης σπέρματος δεν είναι εύκολη υπόθεση αφού ο ενδιαφερόμενος υποβάλλεται από τους ειδικούς των τραπεζών σε μια σειρά εξετάσεων που είναι χρονοβόρες, μέχρι να θεωρηθεί κατάλληλος. «Εμείς δεχόμαστε δότες μέχρι τριάντα ετών. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι επαγγελματίες στον χώρο της υγείας, ενώ λιγγότεροι είναι φοιτητές, γύρω στο 25%. Η συνεργασία με τους φοιτητές είναι δύσκολη γιατί δεν μπορείς να τους βρεις εύκολα μετά την πρώτη διαδικασία αφού δεν έχουν μόνιμο τόπο διαμονής. Προτιμούμε λοιπόν άτομα που μπορούμε να τα βρούμε εύκολα, διαφορετικά ό,τι γενετήσιο υλικό έχουμε συγκεντρώσει από κάποιον που δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούμε να τον βρούμε σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, το πετάμε. Εμείς αναλαμβάνουμε να κάνουμε όλες τις εξετάσεις υγείας που χρειάζονται, ώστε να είμαστε βέβαιοι για την υγεία του δότη καθώς και για την ποιότητα του σπέρματός του. Μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να τον επιλέξουμε, ενώ είναι απαραίτητο να τον δούμε ξανά για να επαναλάβουμε εκ νέου τις ιατρικές εξετάσεις».
Για κάθε εκσπερμάτιση ο δότης είναι υποχρεωτικό να λαμβάνει ένα χρηματικό ποσό ως αποζημίωση για τα μεταφορικά του έξοδα, αλλά και για τον χρόνο που δαπάνησε από τη δουλειά του προκειμένου να φτάσει ώς εκεί. «Ενας δότης μπορεί να δίνει σπέρμα μία φορά την εβδομάδα αν θέλουμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές δείγμα, ώστε να φυλαχτεί. Απαραίτητο γι’ αυτό είναι ο δότης να έχει μεταξύ άλλων και τρεις μέρες αποχή από το σεξ. Εμείς πληρώνουμε 50 ευρώ τη φορά. Δεν δεχόμαστε ανέργους, γιατί δεν μπορείς να τους βρεις εύκολα».
Οπως μας εξηγεί ο κ. Ιππίκογλου, στο εξωτερικό τα δείγματα σπέρματος που λαμβάνονται από τους δότες χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την ποιότητά τους, γι’ αυτό και οι τιμές διαφέρουν ανάλογα με την περιεκτικότητα σε σπερματοζωάρια. «Στο εξωτερικό έχουν δείγματα διαφόρων κατηγοριών. Τα χωρίζουν σύμφωνα με τα σπερματοζωάρια και έχουν διαφορετικές τιμές. Εμείς εδώ δεν λειτουργούμε έτσι, θέλουμε να έχουμε καλά δείγματα. Για παράδειγμα, έναν δότη του οποίου το σπέρμα έχει 10 εκατ. σπερματοζωάρια εμείς τον διώχνουμε γιατί δεν θεωρείται καλός δότης, ενώ στο εξωτερικό κρατάνε το σπέρμα του και το πουλάνε στην τιμή που αξίζει».
«Χρυσές δουλειές»
«Χρυσές» δουλειές κάνουν οι εκπρόσωποι των μεγάλων εταιρειών σπέρματος που διατηρούν υποκαταστήματα στη χώρα μας αφού εισάγουν ετησίως περισσότερα από 1.200 δείγματα προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των κέντρων εξωσωματικής. Στην πρώτη θέση των εισαγόμενων σπερμάτων βρίσκεται η διεθνής τράπεζα με την ονομασία «Cryos» που έχει έδρα την πανεπιστημιακή πόλη Ααρχους της Δανίας και μπήκε δυναμικά στον χώρο το 1991. Ο Γιώργος Βουλγαρίδης που είναι βιολόγος και επιστημονικός υπεύθυνος της τράπεζας SpermLab, η οποία λειτουργεί ως εκπρόσωπος της «Cryos» στην Ελλάδα, αναφέρει στην «Espresso» πως τα ζευγάρια ή οι άγαμες γυναίκες που τον επισκέπτονται και επιθυμούν να τεκνοποιήσουν γνωρίζουν εξαρχής ότι το σπέρμα που τους διατίθεται προέρχεται από την ευρωπαϊκή χώρα.
«Οι άγαμες γυναίκες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν όποιον δότη θέλουν εκείνες και με όποια χαρακτηριστικά επιθυμούν, σαν να διάλεγαν τον σύντροφό τους. Μελαχρινό ή ξανθό, με καστανά ή μπλε μάτια. Στα ζευγάρια γίνεται διαφορετικά η επιλογή αφού προσπαθούμε να ταιριάξουμε τα χαρακτηριστικά και την ομάδα αίματος του δότη με αυτά του υποψήφιου πατέρα. Αυτό γίνεται μόνο και μόνο ώστε στο μέλλον να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα με το παιδί. Για φανταστείτε ένα αγόρι να πάει φαντάρος και να μάθει ότι έχει ομάδα αίματος ΑΒ όταν η μητέρα του έχει Α και ο πατέρας του 0. Θα πάθει σοκ και θα θελήσει να μάθει από τη μητέρα του ποιος είναι ο πραγματικός του πατέρας».
Επίσης, όπως μας εξηγεί ο εκπρόσωπος της δανέζικης τράπεζας σπέρματος στην Ελλάδα, από τη στιγμή που έχει παραδώσει κάποια σπέρματα που του έχουν παραγγείλει οι ενδιαφερόμενες στους γιατρούς τους, είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει ακόμη και το αν η λήπτρια έμεινε έγκυος από αυτό. «Εμείς έχουμε πάντα ένα στοκ ώστε να εξυπηρετούμε τις άμεσες ανάγκες μιας εξωσωματικής. Αν η λήπτρια δεν βιάζεται, μπορεί να έρθει από εδώ και να παραγγείλουμε όποιου δότη σπέρμα θέλει εκείνη, απευθείας από τη Δανία, και σε καλύτερη τιμή. Η διακίνηση σπέρματος δότη γίνεται μεταξύ τράπεζας και θεράποντα ιατρού. Με αυτό τον τρόπο παρακολουθώ το αν έμεινε η λήπτρια έγκυος, αλλά και την κίνηση του σπέρματος».
«Επιλέγονται υγιείς άνδρες σωματικά αλλά και ψυχικά…»
Στην περίπτωση που μια γυναίκα μείνει έγκυος από δότη σπέρματος και αποφασίσει να αποκτήσει στο μέλλον και άλλα παιδιά, είναι σημαντικό να έχουν ληφθεί από την πρώτη κιόλας διαδικασία και τα υπόλοιπα δείγματα του σπέρματος του συγκεκριμένου δότη, ώστε τα αδέλφια μεταξύ τους να μοιάζουν γενετικά. Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος, εξειδικευμένος σε προβλήματα υπογονιμότητας και εξωσωματικής γονιμοποίησης Θάνος Παράσχος εξηγεί πως οι δότες προέρχονται από διάφορα κοινωνικά στρώματα, ενώ είναι ψυχικά και σωματικά υγιείς άνδρες. «Είναι αλήθεια ότι παίρνουμε σπέρμα από τη Δανία. Κάθε δότης ικανοποιεί διάφορα κριτήρια επιλογής και προτού γίνει αποδεκτός υποβάλλεται σε λεπτομερείς ιατρικές εξετάσεις. Οι δότες λαμβάνουν ένα μικρό ποσό ως αποζημίωση, αλλά αυτό που τους παρακινεί περισσότερο είναι η γνήσια επιθυμία τους για την προσφορά στον συνάνθρωπο.
»Οι δότες υπογράφουν ένα συμφωνητικό με το οποίο δηλώνουν ότι δεν ανήκουν σε καμία ομάδα κινδύνου και ότι ο τρόπος διαβίωσής τους δεν εγκυμονεί κινδύνους έκθεσης στον ιό του AIDS, αλλά και σε άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Επίσης, κρατείται η ανωνυμία τους» αναφέρει και εξηγεί πως είναι σημαντικό μια γυναίκα, σε περίπτωση που θέλει να αποκτήσει και άλλα παιδιά, να το συζητεί από την αρχή με τον θεράποντα γιατρό της. «Αν μια γυναίκα αποκτήσει ένα παιδί και θέλει να κάνει και άλλα τότε ερχόμαστε σε συνεννόηση μαζί της ή το συζητάμε από την αρχή και παραγγέλνουμε και άλλα φιαλίδια σπέρματος από τον συγκεκριμένο δότη. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι για να μοιάζουν γενετικά τα παιδιά μεταξύ τους 100%, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να μην πάθουν κάποια κρίση ταυτότητας όταν ανακαλύψουν ότι διαφέρουν από τα υπόλοιπα τα αδέλφια τους. Θα έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και ο δότης θα είναι πετυχημένος».
Ο κ. Παράσχος αναφέρεται και στα ποσοστά επιτυχίας των κυήσεων με λήψη σπέρματος. «Το αθροιστικό ποσοστό των κυήσεων με λήψη σπέρματος δότη από την πρώτη φορά είναι μεταξύ 20% με 40%, ενώ κατά τη δεύτερη φορά τα ποσοστά αυξάνονται και φτάνουν μέχρι και το 60%. Το 95% του σπέρματος που χρησιμοποιούμε εμείς είναι από το εξωτερικό. Ισως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι και πιο πετυχημένο, δεν υπάρχουν όμως συγκριτικά αποτελέσματα».
Espressonews.gr
